No me olvides
Blijf op de hoogte en volg Guillermo
30 December 2013 | Panama, Panama-stad
Vandaag precies 2 jaar geleden ben ik aan deze reis begonnen. Het was de laatste dag van mijn reeks van 36 bestralingen in 2011. Mijn mond was helemaal kapot en het herstel kon beginnen. De maanden daarna waren een hel voor mij, ik kon geen vast voedsel eten. Ik verloor 17 kilo's, was voor het eerst in mijn leven afhankelijk van anderen en eten en praten gingen steeds moeilijker.
Ik zat opgesloten in mijn hoofd omdat ik bijna niet kon praten. In die tijd heb ik veel nagedacht en ben ik brieven van mijn vader die hij aan zijn zus schreef gaan lezen. Het waren brieven van 1938 t/m 1974. Ik had ze 6 maanden eerder gekregen van de zoon van die tante.
Veel dingen die ik me meende te herinneren bleken anders te zijn. Ik was nergens meer zeker van en besefte dat ik in mijn kinderjaren een mix had gevormd van wat echt en fantasie was.
Dit besef en de wetenschap dat het leven zo voorbij kan gaan, deden me besluiten om een reis te gaan maken naar mijn geboorteland.
Ik wilde op zoek gaan naar oude vrienden, medeleerlingen, oude leraren, mijn moeder opzoeken en of achterhalen wat met haar was gebeurd, naar oude herinneringen om de hiaten die ik in mijn leven had op te vullen.
Ik bedacht dat misschien Facebook een hulpmiddel kon zijn. Drie weken later had mijn familie me gevonden.
Alles ging in een stroomversnelling. Voorbereidingen werden getroffen en nog voordat ik het wist zat ik in het vliegtuig richting Panama.
Hier heb ik een land leren kennen dat in vele opzichten veranderd is ten opzichte van het land dat ik ooit kende. Het land is rijker. Economisch gezien staat Panama aan de top van Latijns Amerika sinds de teruggave van het Kanaal. Er is en wordt veel gebouwd.
Het land heeft alles in huis om een toeristisch paradijs te worden: stranden, eilanden, bergen, veel cultuur en geschiedenis, een rijke fauna en flora. Het eten is goed.
De Panamezen hebben altijd tegen onderdrukking moeten vechten, eerst tegen de Colombianen en daarna jarenlang tegen de Yankees. Ze zijn altijd blij, trots, hebben een hoge mate van rechtvaardigheidsgevoel en kunnen heel vriendelijk zijn. Wel zijn de verschillen tussen arm en rijk enorm groot. Criminaliteit heerst met name in de armere wijken. De politiek is corrupt. De sociale stelsel is voor een Latijns-Amerikaanse land progressief te noemen. Men is tolerant (homo vriendelijk land). Men heeft veel respect voor de ouderen. Trouw binnen een relatie moet je hier met een korreltje zout nemen. Het aantal buitenechtelijke kinderen is enorm. Kinderen worden soms, afhankelijk van de relatie met de vader, uitbesteed aan familie of bekenden. Mensen in de binnenlanden zijn veel vriendelijker en meer ontspannen dan die in de stad.
Ook heb ik mijn familie leren kennen.
Mijn broeder heeft veel meegemaakt, er zijn dingen gebeurd die hem getekend hebben. Zijn relatie met moeder is niet top. Hun karakters botsen te veel. Zijn betrokkenheid met zijn eigen gezin is groot. Het is een hardwerkende man die zijn kinderen alles wil geven wat hij niet gehad heeft in zijn jeugd.
Mijn moeder heeft ook veel meegemaakt. Ze kan maar moeilijk dingen vergeten en draagt een groot last met zich mee. Ze voelt zich eenzaam. Ze heeft heel haar leven keihard moeten werken om te overleven. Soms heeft ze verkeerde keuzes gemaakt. Toen ze met mijn vader samenleefde had ze een gelukkig leven, daarna heeft ze tegenslag gekend als het gaat over de mannen in haar leven. Ze doet nu veel voor de samenleving. Het is een sterke vrouw, die met haar 77 jaar nog veel onderneemt.
Ik weet niet of ik een moeder gevonden heb, want ik heb nooit meegemaakt wat het is om een moeder te hebben. Ik heb in ieder geval een goede vriendin gevonden met wie ik een enorm klik heb. We hebben goede gesprekken gehad en er is een sterke band ontstaan.
Vroeger dacht ik dat als ik naar Panama terug zou keren altijd een verlies-verlies situatie zou treffen. Of ik zou iemand vinden die niets van me moest hebben of ik zou iemand vinden die ontzettend van me houdt, maar die ik na een aantal weken weer achter moest laten. Het laatste is het geval, maar ik zie het niet meer als een verlies. Ik heb wel degelijk veel gewonnen.
Ik heb ook mezelf iets beter leren kennen. De laatste 3,5 weken leek het wel of ik midden in het oog van een orkaan stond. Mijn gevoelens hebben grote hoogten en diepe dalen gekend.
Maar ik kan nu beter plaatsen waarom ik ben wie ik ben, waarom ik doe wat ik doe. Ik weet dat ik tot mijn 13e liefdevol grootgebracht ben. Ik weet nu ook waarom met ouders gescheiden zijn. Qua karakter heb ik van alle twee iets in me, ik heb ook veel Panamese trekjes.
Ook weet ik nu dat ik een rijk, bevoorrecht mens ben. Ik heb een prachtig gezin, ik ben redelijk gezond, kan vaak keuzes maken en heb veel mensen om me heen die me en warm hart toedragen. Ik kom thuis letterlijk en figuurlijk met koffers vol extra bagage.
Vandaag heb ik mijn reis afgesloten daar waar ik de eerste dag begonnen ben, in Casco Viejo. Lekker rondgelopen onder de mensen, alles nog opnemen wat ik kon opzuigen. Ik heb per toeval nog een aantal plekjes gevonden waar ik vroeger rondliep. Ik heb een raspado gegeten en nog wat dingetjes gekocht.
Het is nu 15.00 uur, om 16.30 uur wordt ik opgehaald door een taxi. Naar het vliegveld is maar 30 minuten rijden, maar vandaag is het een gekke dag in Panama.
Iedereen treft voorbereidingen voor oud en nieuw. Eten en drinken wordt ingekocht, vrouwen willen mooi uitzien, velen gaan naar familie buiten de stad.
Het is ook de quinzada, op de 15e en de 30e worden de mensen uitbetaald. Er staan rijen dik bij de banken om geld op te halen.
Vandaag en morgen is de rondweg gratis en hoeft men geen tol te betalen, velen maken gebruik van.
Om 18.55 uur vlieg ik aan, om 11.00 uur land ik op Schiphol en om 14.00 uur zie ik mijn schatten in Düsseldorf. Hopelijk haal ik 00.00 uur om het vuurwerk te zien.
Alles bij elkaar kom ik als winnaar uit deze reis. Ik heb d hoofdprijs te pakken.
Bij prijsuitreikingen horen ook speeches, waarbij mensen bedankt worden.
Daarom wil ik een aantal mensen bedanken die me bij deze reis geholpen hebben:
Jacqueline, Daniel en Laura dank voor jullie steun, liefde en de ruimte die jullie me gegeven hebben om naar Panama te kunnen gaan. Ik weet dat ook jullie het zwaar hebben gehad.
Maura en Job na jullie reis naar Panama hebben jullie een zaadje in mijn hoofd en hart geplant die heel snel is gaan ontkiemen.
Mijn MT en collega's die me de mogelijkheid hebben gegund om hier langer te kunnen zijn, met name Marije, Niek, Edwin, Arno, Tim en Thomas die mijn lessen hebben overgenomen.
Anne-Louise voor het vertalen van de brief aan mijn moeder en het ondersteunen bij het machtig worden van de Spaanse taal.
Fred al je moeite in NY bij het aanschaffen van een GoPro is niet voor niets geweest, ik heb fantastische herinneringen aan overgehouden die ik nooit zal vergeten.
Iedereen die me door middel van berichten, mails, stukjes op waarbenjij of wat voor andere manier dan ook me ondersteunt heeft op deze reis.
Ik ben jullie heel dankbaar en sta bij jullie in de krijt.
Ik zat opgesloten in mijn hoofd omdat ik bijna niet kon praten. In die tijd heb ik veel nagedacht en ben ik brieven van mijn vader die hij aan zijn zus schreef gaan lezen. Het waren brieven van 1938 t/m 1974. Ik had ze 6 maanden eerder gekregen van de zoon van die tante.
Veel dingen die ik me meende te herinneren bleken anders te zijn. Ik was nergens meer zeker van en besefte dat ik in mijn kinderjaren een mix had gevormd van wat echt en fantasie was.
Dit besef en de wetenschap dat het leven zo voorbij kan gaan, deden me besluiten om een reis te gaan maken naar mijn geboorteland.
Ik wilde op zoek gaan naar oude vrienden, medeleerlingen, oude leraren, mijn moeder opzoeken en of achterhalen wat met haar was gebeurd, naar oude herinneringen om de hiaten die ik in mijn leven had op te vullen.
Ik bedacht dat misschien Facebook een hulpmiddel kon zijn. Drie weken later had mijn familie me gevonden.
Alles ging in een stroomversnelling. Voorbereidingen werden getroffen en nog voordat ik het wist zat ik in het vliegtuig richting Panama.
Hier heb ik een land leren kennen dat in vele opzichten veranderd is ten opzichte van het land dat ik ooit kende. Het land is rijker. Economisch gezien staat Panama aan de top van Latijns Amerika sinds de teruggave van het Kanaal. Er is en wordt veel gebouwd.
Het land heeft alles in huis om een toeristisch paradijs te worden: stranden, eilanden, bergen, veel cultuur en geschiedenis, een rijke fauna en flora. Het eten is goed.
De Panamezen hebben altijd tegen onderdrukking moeten vechten, eerst tegen de Colombianen en daarna jarenlang tegen de Yankees. Ze zijn altijd blij, trots, hebben een hoge mate van rechtvaardigheidsgevoel en kunnen heel vriendelijk zijn. Wel zijn de verschillen tussen arm en rijk enorm groot. Criminaliteit heerst met name in de armere wijken. De politiek is corrupt. De sociale stelsel is voor een Latijns-Amerikaanse land progressief te noemen. Men is tolerant (homo vriendelijk land). Men heeft veel respect voor de ouderen. Trouw binnen een relatie moet je hier met een korreltje zout nemen. Het aantal buitenechtelijke kinderen is enorm. Kinderen worden soms, afhankelijk van de relatie met de vader, uitbesteed aan familie of bekenden. Mensen in de binnenlanden zijn veel vriendelijker en meer ontspannen dan die in de stad.
Ook heb ik mijn familie leren kennen.
Mijn broeder heeft veel meegemaakt, er zijn dingen gebeurd die hem getekend hebben. Zijn relatie met moeder is niet top. Hun karakters botsen te veel. Zijn betrokkenheid met zijn eigen gezin is groot. Het is een hardwerkende man die zijn kinderen alles wil geven wat hij niet gehad heeft in zijn jeugd.
Mijn moeder heeft ook veel meegemaakt. Ze kan maar moeilijk dingen vergeten en draagt een groot last met zich mee. Ze voelt zich eenzaam. Ze heeft heel haar leven keihard moeten werken om te overleven. Soms heeft ze verkeerde keuzes gemaakt. Toen ze met mijn vader samenleefde had ze een gelukkig leven, daarna heeft ze tegenslag gekend als het gaat over de mannen in haar leven. Ze doet nu veel voor de samenleving. Het is een sterke vrouw, die met haar 77 jaar nog veel onderneemt.
Ik weet niet of ik een moeder gevonden heb, want ik heb nooit meegemaakt wat het is om een moeder te hebben. Ik heb in ieder geval een goede vriendin gevonden met wie ik een enorm klik heb. We hebben goede gesprekken gehad en er is een sterke band ontstaan.
Vroeger dacht ik dat als ik naar Panama terug zou keren altijd een verlies-verlies situatie zou treffen. Of ik zou iemand vinden die niets van me moest hebben of ik zou iemand vinden die ontzettend van me houdt, maar die ik na een aantal weken weer achter moest laten. Het laatste is het geval, maar ik zie het niet meer als een verlies. Ik heb wel degelijk veel gewonnen.
Ik heb ook mezelf iets beter leren kennen. De laatste 3,5 weken leek het wel of ik midden in het oog van een orkaan stond. Mijn gevoelens hebben grote hoogten en diepe dalen gekend.
Maar ik kan nu beter plaatsen waarom ik ben wie ik ben, waarom ik doe wat ik doe. Ik weet dat ik tot mijn 13e liefdevol grootgebracht ben. Ik weet nu ook waarom met ouders gescheiden zijn. Qua karakter heb ik van alle twee iets in me, ik heb ook veel Panamese trekjes.
Ook weet ik nu dat ik een rijk, bevoorrecht mens ben. Ik heb een prachtig gezin, ik ben redelijk gezond, kan vaak keuzes maken en heb veel mensen om me heen die me en warm hart toedragen. Ik kom thuis letterlijk en figuurlijk met koffers vol extra bagage.
Vandaag heb ik mijn reis afgesloten daar waar ik de eerste dag begonnen ben, in Casco Viejo. Lekker rondgelopen onder de mensen, alles nog opnemen wat ik kon opzuigen. Ik heb per toeval nog een aantal plekjes gevonden waar ik vroeger rondliep. Ik heb een raspado gegeten en nog wat dingetjes gekocht.
Het is nu 15.00 uur, om 16.30 uur wordt ik opgehaald door een taxi. Naar het vliegveld is maar 30 minuten rijden, maar vandaag is het een gekke dag in Panama.
Iedereen treft voorbereidingen voor oud en nieuw. Eten en drinken wordt ingekocht, vrouwen willen mooi uitzien, velen gaan naar familie buiten de stad.
Het is ook de quinzada, op de 15e en de 30e worden de mensen uitbetaald. Er staan rijen dik bij de banken om geld op te halen.
Vandaag en morgen is de rondweg gratis en hoeft men geen tol te betalen, velen maken gebruik van.
Om 18.55 uur vlieg ik aan, om 11.00 uur land ik op Schiphol en om 14.00 uur zie ik mijn schatten in Düsseldorf. Hopelijk haal ik 00.00 uur om het vuurwerk te zien.
Alles bij elkaar kom ik als winnaar uit deze reis. Ik heb d hoofdprijs te pakken.
Bij prijsuitreikingen horen ook speeches, waarbij mensen bedankt worden.
Daarom wil ik een aantal mensen bedanken die me bij deze reis geholpen hebben:
Jacqueline, Daniel en Laura dank voor jullie steun, liefde en de ruimte die jullie me gegeven hebben om naar Panama te kunnen gaan. Ik weet dat ook jullie het zwaar hebben gehad.
Maura en Job na jullie reis naar Panama hebben jullie een zaadje in mijn hoofd en hart geplant die heel snel is gaan ontkiemen.
Mijn MT en collega's die me de mogelijkheid hebben gegund om hier langer te kunnen zijn, met name Marije, Niek, Edwin, Arno, Tim en Thomas die mijn lessen hebben overgenomen.
Anne-Louise voor het vertalen van de brief aan mijn moeder en het ondersteunen bij het machtig worden van de Spaanse taal.
Fred al je moeite in NY bij het aanschaffen van een GoPro is niet voor niets geweest, ik heb fantastische herinneringen aan overgehouden die ik nooit zal vergeten.
Iedereen die me door middel van berichten, mails, stukjes op waarbenjij of wat voor andere manier dan ook me ondersteunt heeft op deze reis.
Ik ben jullie heel dankbaar en sta bij jullie in de krijt.
-
30 December 2013 - 21:52
Renée:
Van harte gefeliciteerd met je overwinning!
Liefs,
Renée -
31 December 2013 - 06:54
Thomas:
Hè bogi,
Dan heb jezelf de allerbelangrijkste prijsvraag gewonnen !!
Thomas -
31 December 2013 - 10:58
Jacqueline:
ha die bo.
woh ,wat heb je dit mooi geschreven.dit jaar gaf ik je een boekje om mee te nemen naar panama,om al je herinneringen in op te schrijven ,je zei ik ben niet zo''n schrijver
nou ,dit moet je echt wel herzien,je hebt ons meegenomen in die 3,5 week en bij het laatste stukje heb ik zeker tranen in mijn ogen
ik heb net je vrouwtje gebeld en gezegd:oh wat zal het fijn zijn om elkaar weer te zien en te voelen
geniet ervan en wat superbijzonder dat je dit hebt mogen meemaken!
je hebt het verdiend,maar nu lekker naar je eige n huisje
grtjes v mij en de rest xx -
01 Januari 2014 - 19:32
Fred:
Hoi Boob,
indrukwekkend indrukwekkend. Dank dat je ons hebt laten meegenieten. Vanaf je ziekbed, het begin van je zoektocht , je kontakten via Face book en je besluit om op reis te gaan , allemaal best wel snel.
We hebben mee mogen genieten met de ontmoetingen met je moeder, je familie en het opnieuw kennis maken met je land van geboorte. Ik ben blij dat ik er een klein steentje aan heb mogen bijdragen.
Ben nog wel benieuwd naar mijn prijs?
Groeten
Fred -
02 Januari 2014 - 22:59
Ieke & Mattie:
Hey Bo,
Wat een indrukwekkend verslag!! Het bezorgt ons " pikefel". Fantastisch dat je met zoveel positieve bagage thuiskomt. Goed om te lezen dat het dat heeft gebracht wat je hoopte, en wij met jou, dat het je zou brengen. We wensen jou, Sjak, Daniël en Laura een een heerlijk 2014!! -
03 Januari 2014 - 18:24
Niek:
Maat, wat een ongelooflijk avontuur! ongekend mooi om te lezen!! kan niet wachten om wat van je verhalen in real life te horen!
-
03 Januari 2014 - 19:02
Monique Lemaire:
"Geluk is de prijs die men ontvangt als men zichzelf geschonken heeft".
Blijf maar veel van jezelf geven aan je nieuwe familie en dat mooie gezin van je.
groet
Monique -
12 Januari 2014 - 19:39
Dia:
Wat een mooi geschreven persoonlijk verhaal.Dapper van je om je gedachtes met anderen te delen.Het was heel fijn om te lezen wat de reis met je gedaan heeft.Een avontuur dat je veel gebracht heeft.Gelukkig maar...Zo heb je maar weer een hele bijzondere aftrap gemaakt in het nieuwe jaar. Dat beloofd veel goeds. Het is jou en Jacqueline , Laura en Daniel ook van harte gegund dat 2014 een heel fijn jaar gaat worden.
Groet van Dia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
