Moby Dick

Zaterdag 13 augustus,
In de maanden augustus tot en met november is het paartijd voor walvissen aan de kusten van Panama, met name aan de Pacifische kust. In die maanden komen ongeveer 2000 walvissen naar Panama. Het was een van onze wens om walvissen te zien. Vandaag zou het zo maar kunnen gebeuren. Vlakbij bij Cocle, waar we nu logeren, ligt Pedasi. Pedasi is een kustplaats waar mensen met veel geld, Michael Jordan, Bruce Willis en Shakira, huizen hebben waar ze zelden of nooit komen. Voor de kust is een eiland, Isla Iguana (hagedis), waar de walvissen verblijven.
We gingen vandaag naar Isla Iguana. We vertrokken naar Pedasi en gingen op zoek naar boten die ons over wilden varen. Voor $60 konden we met ons zessen instappen, de andere vijf moesten wachten totdat de boot terug zou komen. Lourdes vroeg wat het kostte om walvissen te spotten, voor $40 extra zouden we rond het eiland kunnen varen, garantie om ze te vinden was er niet. We hoopten dat we ze zouden zien op weg naar het eiland.
Dit was niet zo. Het eiland was een plaatje, kraakhelder water, palmbomen en de zon was ondertussen te voorschijn gekomen. We sprongen meteen in het water.
Na ongeveer 45 minuten kwam de rest aan.
Overal liepen er tientallen beestjes (krab?) met een huisje op hun rug. Toen Thriller van Michael Jackson speelde, dacht ik even in een horror film te zitten. Ze maakten een onheilspellend geluid. Uit het niets kwamen meerdere hagedissen uit de bosjes het strand op. Ze waren niet mensenschuw. Terwijl Daniel lag te zonnen, liepen ze langs hem. Eigenlijk is het best makkelijk om de naam van een eiland te bedenken.
Familie Murillo maakte zich druk om ons. We hadden geen zwemhemden aan, smeerden ons te weinig in en ik liep op mijn blote voeten.
Lourdes had koude pasta gemaakt om mee te nemen en al snel werd er gegeten.
Ik bleef turen naar het water voor het geval dat iets uit het water zou springen.
Na verloop van tijd zijn we gaan wandelen naar de andere kant van het eiland. Daar was het water iets ruiger, maar het strand was voor zo ver mogelijk nog mooier.
Toen uit het niets begonnen mensen te roepen, op te staan en te rennen naar het strand. In de verte was een walvis te zien, ze kwam regelmatig boven water om te ademen. Het was een indrukwekkend gezicht.
Rond vieren voerden we terug, ook nu hoopten we eentje te spotten. Misschien wat dolfijnen. Maar ik denk dat het aantal boten die hier vaart, ze wegjaagt. Waarschijnlijk moet je hier vroeg in de ochtend of laat in de avond zijn. Nog een reden om terug te komen.
Na een koude douche was het heerlijk eten. We mochten als eerste opscheppen en moesten van de moeder van Victor goed opscheppen.
Daarna gingen we kletsen over hoe het tot nu toe was geweest voor ons, over wat we zouden kunnen doen als ze naar Nederland zouden komen. Ze hadden goed naar ons gekeken. Ze vonden dat Daniel goed met kinderen overweg kon, hij was altijd met ze aan het spelen. Laura was stil, maar ze konden aan haar ogen zien dat ze genoot. Jacqueline was een vriendelijke vrouw, die veel moeite deed om met ze te praten. Ik was veel veranderd, van een stil jongetje was ik naar een kletsmajoor. Gelukkig snappen ze hier wel mijn humor, bijna op alles wat ik zeg wordt gelachen. Ik hoop tenminste dat het mijn humor is en niet mijn "Marokkaanse" uitspraak.
Ik moest aan de rum/cola. Hier is het echt rum met een beetje cola. Veel te sterk voor mij. Toen ik eentje maakte, zoals ik het lekker vind, vonden ze het net cola zonder rum.
Vanavond ging ik vroeger naar bed. Ik was moe van gisteren, maar ook van het strand. Iedereen reageerde dat ik maar in Nederland moest slapen en nu door moest halen. Maar toen ik in bed lag, ging de rest meteen naar bed.
Gisteren was ik gewekt door hanen en de kerkklokken, vanavond had ik mijn oordoppen in gedaan. Mij maken ze niet gek in Panama !