Regenbui
Door: Guillermo Boogers
Blijf op de hoogte en volg Guillermo
27 Juli 2016 | Panama, Panama-stad
Donderdag 21 juli
Vandaag regende bijna de hele dag. Tot nu toe had een keer geregend overdag, een regenbui wat ik in Nederland nog nooit gezien had. Het duurde toen maar 1 uur. Vandaag regende het de hele dag tot ongeveer 16.30 uur.
Oscarin was bezig om zijn eigen bedrijf op te starten dus vandaag kon hij ons pas laat in de middag ergens naar toe brengen.
We zijn in de buurt op onderzoek uit gegaan. We hebben een bakker gevonden met lekkere broodjes en een winkel (bijna allemaal van Chinezen hier) met allerlei lekkere dingen en vers fruit. Zo ook dingen die ik vroeger at: mamon, gecondenseerde melk en ohaldre.
Paula kan maar niet aan wennen dat we tussen de middag geen warm eten lusten en maar brood blijven eten.
Om 15.00 uur was Oscarin thuis en reed met ons naar de Cause Way. In panama gaan mensen hier naar toe om te zien en gezien te worden. Het is een weg met aan beide kanten zee. Er is ook een fietspad aanwezig, waar de mensen hier rond kunnen rijden met fietskar waar 6 personen in kunnen. Aan het einde van de weg is een haven met grote jachten en allerlei restaurantsen cafés. Alleen vandaag was er niets te doen vanwege het weer.
In de auto belde Oscarin zijn moeder om te vragen of we langs haar werk konden komen. Miriam werkt bij de administratie van het kanaal. Misschien wel de allerbelangrijkste plek in Panama. Ze zijn daar verantwoordelijk dat het kanaal winst maakt, in mijn ogen niet zo moeilijk, maar dat is simpel gedacht.
We waren welkom. Miriam werkt in een meer dan 100 jaar oud gebouw. Het is door de Amerikanen gebouwd. Er was veel bewaking, we mochten door de slagbomen, maar het gebouw betreden was niet toegestaan. Totdat Miriam verscheen. Toen kon alles. Later begreep ik van Oscarin dat zijn moeder de rechterhand van de baas van dat spul is.
Ze gaf ons een rondleiding en stelde ons voor aan iedereen. De meesten wisten wie we waren door de verhalen van Miriam. Ze spraken allemaal vloeiend Amerikaans en waren super vriendelijk.
Na verloop van tijd zei ik dat we maar verder moesten gaan. Ze moest ook door met haar werk, haar baas had haar gevraagd om ergens $15.000.000 vandaan te toveren. Ik had ze niet in mijn zak, maar wilde wel graag helpen met zoeken.
's Avonds gingen we eten met Oscar en Miriam. We aten in het restaurant van Roberto "manos de piedra" Duran. Hij is in Panama een bokslegende. Toen ik hier woonde was hij meerdere keren wereldkampioen. Hij won o.a. van Sugar Ray. Recentelijk is een film, Hands of stone, over zijn leven gemaakt, waarin Robert de Niro zijn trainer speelt. Helaas was hijzelf er niet, hij was zijn film aan het promoten.
Later in de avond kwam een buurtman van Oscar langs en we pratten over alles wat een Panamees bezig houdt in het leven: sport, politiek en muziek.
Voor mij zijn dit de momenten waar ik intens van kan genieten, de momenten die een Panamees dagelijks mee kan maken.
Vandaag regende bijna de hele dag. Tot nu toe had een keer geregend overdag, een regenbui wat ik in Nederland nog nooit gezien had. Het duurde toen maar 1 uur. Vandaag regende het de hele dag tot ongeveer 16.30 uur.
Oscarin was bezig om zijn eigen bedrijf op te starten dus vandaag kon hij ons pas laat in de middag ergens naar toe brengen.
We zijn in de buurt op onderzoek uit gegaan. We hebben een bakker gevonden met lekkere broodjes en een winkel (bijna allemaal van Chinezen hier) met allerlei lekkere dingen en vers fruit. Zo ook dingen die ik vroeger at: mamon, gecondenseerde melk en ohaldre.
Paula kan maar niet aan wennen dat we tussen de middag geen warm eten lusten en maar brood blijven eten.
Om 15.00 uur was Oscarin thuis en reed met ons naar de Cause Way. In panama gaan mensen hier naar toe om te zien en gezien te worden. Het is een weg met aan beide kanten zee. Er is ook een fietspad aanwezig, waar de mensen hier rond kunnen rijden met fietskar waar 6 personen in kunnen. Aan het einde van de weg is een haven met grote jachten en allerlei restaurantsen cafés. Alleen vandaag was er niets te doen vanwege het weer.
In de auto belde Oscarin zijn moeder om te vragen of we langs haar werk konden komen. Miriam werkt bij de administratie van het kanaal. Misschien wel de allerbelangrijkste plek in Panama. Ze zijn daar verantwoordelijk dat het kanaal winst maakt, in mijn ogen niet zo moeilijk, maar dat is simpel gedacht.
We waren welkom. Miriam werkt in een meer dan 100 jaar oud gebouw. Het is door de Amerikanen gebouwd. Er was veel bewaking, we mochten door de slagbomen, maar het gebouw betreden was niet toegestaan. Totdat Miriam verscheen. Toen kon alles. Later begreep ik van Oscarin dat zijn moeder de rechterhand van de baas van dat spul is.
Ze gaf ons een rondleiding en stelde ons voor aan iedereen. De meesten wisten wie we waren door de verhalen van Miriam. Ze spraken allemaal vloeiend Amerikaans en waren super vriendelijk.
Na verloop van tijd zei ik dat we maar verder moesten gaan. Ze moest ook door met haar werk, haar baas had haar gevraagd om ergens $15.000.000 vandaan te toveren. Ik had ze niet in mijn zak, maar wilde wel graag helpen met zoeken.
's Avonds gingen we eten met Oscar en Miriam. We aten in het restaurant van Roberto "manos de piedra" Duran. Hij is in Panama een bokslegende. Toen ik hier woonde was hij meerdere keren wereldkampioen. Hij won o.a. van Sugar Ray. Recentelijk is een film, Hands of stone, over zijn leven gemaakt, waarin Robert de Niro zijn trainer speelt. Helaas was hijzelf er niet, hij was zijn film aan het promoten.
Later in de avond kwam een buurtman van Oscar langs en we pratten over alles wat een Panamees bezig houdt in het leven: sport, politiek en muziek.
Voor mij zijn dit de momenten waar ik intens van kan genieten, de momenten die een Panamees dagelijks mee kan maken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
