Last night in.....

Zaterdag 30 juli,
Vannacht heeft het heel de nacht geonweerd. Dat hoorde ik vanochtend, want met mijn oordoppen in was ik van de wereld.
Overdag regende het nog tot 13.00 uur. Unaniem werd besloten door familie Boogers om een rustdag in te lassen. Tijd om de was te laten doen, alles op te ruimen in de kamers, tickets te boeken om met de watertaxi naar het vasteland te varen en vliegtickets te boeken van David naar Panama stad hier op het vliegveld.
Vandaag hadden we voor het eerst een ontbijtbuffet. Heerlijk zelf kiezen wat je wilt, zonder in het Spaans te moeten vragen.
Vandaag ook voor het eerst de Volkskrant gelezen op mijn iPad. Tot nu toe was ik er niet aan toe gekomen. Na een paar bladzijden gelezen te hebben, dacht ik wat een ellende in de wereld. Ik besefte dat ik nu ver weg ben van alles en dat vele dingen om me heen waren ontgaan. Gelukkig ?
Ook nam ik tijd om wat achterstallige verhalen te schrijven. Nogmaals alleen reizen is beter om te schrijven dan met een gezin. Toch ga ik liever in gezelschap op pad.
Toen het droog werd besloten we naar het vliegveld te lopen om tickets te kopen. Ik schatte in dat het makkelijker zou zijn dan via internet, waarbij formulieren geprint en gescand moeten worden. Daniel ging rennen, hij had de smaak te pakken.
Op de terugweg ben ik op,zoek gegaan naar een kapper. Mijn haar is lang voor op vakantie. Als ik het korter zou laten knippen, zou dat iets minder warm zijn en me veel tijd in de ochtend schelen voor de spiegel.
Maar toen ik de kapper aan het werk zag, besloot ik om of het in Boquete of in de hoofdstad te proberen. Ik zag de kapper met een ouderwetse scheermes aan het werk en kreeg even vervelend gevoel.
Terug bij het hotel wilde iedereen internetten. Nu ben ik voor het eerst met mijn kinderen buiten Europa op vakantie, maar ze zijn vaak bezig met hun mobieltje. Als ik aan hun zou vragen waar we brood of bikini's in de stad kunnen kopen, denk ik niet dat ze dat zouden weten. Ik denk dat ik in een vreemd land nieuwsgierig zou zijn en veel rond zou kijken. Maar misschien ben ik gewoon oud.
Ik ging rondlopen om foto's te maken van alles en iedereen die me opviel. Ik ging op een bankje op het park zitten en wachtte af. Er kwamen surfers, beachbikes, hippies en van alles langs. Ook schoot ik kiekjes van de grote verschillen hier, mega mooie gebouwen met daarnaast krotten die uit elkaar vielen van ellende.
We gingen voor de laatste keer uiteten in Bocas. Jacqueline en de kinderen gingen op zoek naar een andere restaurant dan waar we zo vaak gegeten hadden. Ik moest even terug naar het park, want ik was de dop van de lens van mijn camera verloren. Helaas kon ik het niet vinden. Ik gokte dat iedereen gewoon naar dezelfde restaurant van de afgelopen dagen was gegaan en het klopte.
Terug bij het hotel vroeg ik aan de receptioniste waarom vandaag een politieagent aan de deur stond. Ze antwoordde dat het hotel bezoek had van iemand van de regering en daarom bewaking aanwezig was.
Dit was onze laatste avond in Bocas. Het was super geweest, met name de tochten met de watertaxi en de natuur waren geweldig.
Morgen gaan we naar Boquete, waar het iets kouder zal zijn en met name outdoor activiteiten op ons wachten.